स्वप्न

तू बैस । मी आलो आहे । तुझ्या स्वप्नात
माझ्या घरात । तू स्मरत आहेस ।
जोपासलेलं माझं स्वप्न
तूच म्हणतोस । ‘माझा उच्चांक’।
तुझ्या शब्दात पसलाय
वादळी मनोर्‍यात । तू एकवटताना
माझा शब्ध बांधीव । अनपेक्षित गंभीर
फाटक ध्वज । फडफडताना
वारा येईल तशी दिशा फिरली
प्रश्‍न ठाम होता । कुठे ?
अस्तित्व म्हणजे काय ? मरायचं की जगायचं
माझा पुरावा तुझं स्पन्न । वाट पाहील
मी गरोदर ठेवलंय । तुझं माझं स्वप्न

पाणी जगतंय । ठिबकतंय
मनात । खूप मोठ्ठं आडवळण पसरलंय । गुंतलंय
तूर्त । मंजूळ धार । एकात एक
सतत । थरथरतो समुद्र । हवा तसा एका पाठोपाठ
चुकवतो अवघा हिंदोळा ।
हमखास पाण्याचं जग । सर्वत्र ।

बेभरवशाचा अचूक नियम । प्रस्थापित

थेंब थेंबाळू । तळं । जळतंय ।

             स्वप्नडोहात

            मी भयंकर तहानलोय

            शेवटचा थेंब । ठिबकताना

            माझं ऐक्य । डोलारा

            सावलीत । झूल झुलताहेत भ्रमनिरास

            निखळ तारतम्य । हेलकावत

            स्वतंत्र अविचार । डोलकाठी पदर । झळकताहेत

            गाढ तळ । बुडबुड्यात । बुलंद आवाज

            गडप होताना । एकवटलेला प्राण

            सर्वंकष दृष्टी । स्थिर होताना

            डगमगतंय दिवास्वप्न । एककल्ली

            प्रत्येक पाऊल

            असावध । स्वप्नतोल

           स्तब्ध आर्तमंडळ । पहा

           प्रत्येक दिशा । वेगवेगळ्या रंगात । भ्रमात

           अविचल कुंपणात । फिरते मनोर्‍याची सावली

           सकाळकडून संध्याकाळ

           गती । ठामपणे हवा असलेला अव्हेर

           संयुक्त अज्ञानबळ

            भिनतंय । पुन्हा पुन्हा

           डोळसपणे ।  जबर अभोगी आव्हान

           जग जगण्यासंबंधी आहे । सूर्यासमोर ।

स्वप्नभेद ।
कोणत्या दिशेला ?

तू किंवा व्यतिरिक्त । अस्तित्वाचं मीपण
नसताना तू । ढगाच्छादित एकोपा । तुझ्यासाठी
एकांत कडेलोट । तू अनिश्‍चितपणे ऐक सांत्वन
मुक्त. मानव. मरण. माती । शिवाय भस्मकल्लोळ ।
मी जपत आहे । तुझं भान
थारोळ्यागत आकांत । ओळीनं सतत
माझं क्षुद्रपण । चरण्यासाठी कुरण
आयुष्याचा संदर्भ ।भूमिगत नैराश्य
आंधळ्या डोहाळपणाइतकं उत्कट
तुझं अतृप्त मौन । माझ्या जमेला
पार्श्‍वभूमीवर --------
तुझं - माझं स्वप्न । निराकार अंतर
नंतर ?
जन्माचा ओघ । चिवट निष्प्राण
प्रतीक्षा । अस्फुट अशब्द ।


स्वप्नफूल ।
सापडलय उत्खननात ।